ما آدم ها عادت داریم قدر داشته هایمان را وقتی بدانیم که دیگر آنها را نداریم و یک عمر افسوس داشته های نداشته خود را بخوریم غافل ازاینکه میتوانیم جبران کنیم ولی غیر ازافسوس کاری بلد نیستیم.
ما آدم ها عادت داریم موقع فکرکردن حرف بزنیم و موقع حرف زدن فکرکنیم.
ما آدم ها عادت داریم زندگیمان را با شعارهای قشنگ سپری کنیم ولی وقتی موقع عمل میرسد...
ما آدم ها عادت داریم به جای عشق،نفرت را به رخ همه بکشیم.
بیایید تمام این عادت های بد را کنار کنار بگذاریم آن وقت است که معنای لطیف زندگی را خواهیم فهمید.